Rijssen 1 schraapt laatste matchpuntje van het seizoen en weet zich te handhaven
De slotronde van de SOS-competitie werd op vrijdagavond 12 mei gespeeld, waar het Dorpshuis in Lonneker het decor was. Alle acht achttallen uit de klasse waren present en op 32 borden werd er een potje schaak gespeeld. De gastheren uit Lonneker, die al vrolijk met groene flesjes rondliepen, hadden alles uitstekend voorbereid, de locatie was tiptop in orde en alle borden stonden al klaar. Tijdens de aankomst van de teams werd duidelijk dat de Rijssense heren schakers die het tegen Hardenberg op zouden nemen, in tegenstelling tot de andere teams als enige op plastic borden speelden, gelukkig zijn we dit vanuit de interne competitie al gewend :).
Het beloofde een zenuwslopende vrijdagavond te worden, er stond namelijk veel op het spel. De laagste twee teams uit klasse 1A degraderen naar de tweede klasse, iets wat koste wat kost voorkomen moest worden. In de tussenstand stond Rijssen op de 6e plaats, maar met de hete adem van Almelo in haar nek. Het was dus zaak om zoveel mogelijk match- en bordpunten te pakken. Het vlaggenschip van de Hardenbergse Schaakvereniging was echter zeer gewaagd aan het Rijssense team en het werd dan ook een erg spannende wedstrijd. Hardenberg heeft een erg brede selectie met solide spelers, dat werd ook al snel duidelijk doordat op de onderste borden als eerste de klappen vielen in het voordeel van Hardenberg.
De positie van teamleider Martijn stond op het spel, bij degradatie uit de eerste klasse zou het bestuur van onze schaakclub hem onverbiddelijk de laan uit sturen. Deze wetenschap was Martijn echter niet in de koude kleren gaan zitten. Hij speelde, zoals wel vaker, vol overtuiging en bravoure, op het scherpst van de snede, totdat… Pats! Daar ging zijn pion op a6 en daarmee kon ook de rest van zijn stelling overboord. Martijn wist het onvermijdelijke nog een paar zetjes uit te stellen maar droop uiteindelijk teleurgesteld af. Het is nu aan het bestuur om te beslissen over het lot van de teamleider, wordt hij weggestuurd of mag hij het nog een seizoen proberen?
Ook invaller Aron had het erg moeilijk. Waar de spelers op het achtste bord vlotjes de opening achter zich lieten werd Aron langzaam maar zeker richting de achterste rij gedrukt. De ruimtes werden kleiner en kleiner, tegen de harmonieuze opzet van zijn tegenstander was geen kruid gewassen en ook hier wist Hardenberg het volle punt te incasseren, waardoor de tussenstand op 2-0 in het nadeel van Rijssen kwam. Met de wetenschap dat Almelo zou gaan winnen van hekkensluiter ENO in het achterhoofd wisten de nog spelende Rijssenaren dat het nog een lastige avond zou gaan worden.
Op bord 5 zag het er ook niet rooskleurig uit voor onze Rijssense strijders. Jan-Geert trof hier Bernard van Lenthe, de man die al zo’n 11 jaar verantwoordelijk is voor de financiën van Schaakbond Overijssel. Jan-Geert was kennelijk erg onder de indruk dat hij tegen een echt bestuurslid mocht spelen, hij gaf namelijk zeer onkarakteristiek al vlot een pion weg. Jan-Geert sputterde lang tegen, maar had desalniettemin een stelling waar de honden geen brood van lusten. Maar ook de penningmeester van de SBO is niet feilloos en nadat Jan-Geert een zwaar anker wierp doken de spelers een remise-eindspel in, waar ze uiteindelijk het punt deelden.
Nu we het toch over penningmeesters hebben, ook bij Arjen op bord 7 waren er wat ups en downs. Arjen verloor al vroeg in de partij een kleine kwaliteit (paard en loper tegen toren) voor een pion. Dit lijkt vrij onschuldig, maar voor het getrainde oog stond Arjen kortgezegd gewoon niet fraai. Gelukkig kenden Arjens (iets minder getrainde) ogen geen angst en wist hij met actieve zetten het diepste dal achter zich te laten. Toen zijn tegenstander zich later verslikte leek Arjen een heel veelbelovend eindspel in te gaan, maar het was niet de eerste keer dat het de klok was die hem dwars zat. Waar hij in de interne competitie in Rijssen nog een compleet winnende stelling weggooide in tijdnood was hij nu wat bescheidener en wist hij nog een halfje binnenboord te houden.
Dat niet alleen een achternaam, maar ook tijdnood, erfelijk is werd helaas duidelijk op bord 1. Matthias nam het hier op tegen een erg solide spelende Hardenberger. Nadat beide spelers de theorie op het bord smeten sloeg Matthias na de opening een pion en gaf die niet meer terug, maar ook het aantal stukken op het bord werd drastisch minder. Hoewel de stelling er veelbelovend uitzag pakte de Rijssenaar het niet helemaal handig aan en onder enige tijdsdruk besloot hij maar een remise te forceren.
Ook Mark op bord 4 stond vanaf de klok gezien op flinke achterstand. Met zijn kenmerkende kalmte pakte Mark de stelling rustig, maar gecontroleerd aan. Al gauw verscheen er dan ook een stelling waar menig doorgewinterde clubschaker eens rustig voor gaat zitten. Dat deed Mark iets té rustig en al gauw hoefde hij niet meer te noteren omdat zijn klok onder de 5 minuten was geweest. Gelukkig had hij zo’n degelijke stelling opgebouwd dat hij de betere kansen in het eindspel zou hebben, maar nadat hij een aantal zetten op increment had gespeeld bood zijn tegenstander tactisch remise aan en was de vierde remise van de wedstrijd een feit.
Met een tussenstand van 4-2 in het voordeel van Hardenberg zat er geen overwinning voor de Rijssense schakers meer in. Maar met de uitslagen die intussen binnen waren van de andere teams werd duidelijk dat ook een 4-4 nog ruim voldoende zou zijn om Rijssen in klasse 1A te houden.
Op bord 3 pakte ook Max zijn stelling heel beheerst aan. Hij hield een klein ruimtevoordeeltje maar wist dit moeiteloos om te zetten naar groter voordeel na een tactische voortzetting waar zijn tegenstander probeerde om twee stukken te vorken. Dit leverde Max eerst een pion op, maar na een schitterende tussenzet werd dit voordeel uitgebouwd naar een vol stuk! Ondanks dat zijn tegenstander een hogere rating had speelde Max een knaller van een partij die een heel belangrijk punt opleverde.
Als laatste bezig op bord 2 was clubkampioen Jan Willem. Zijn tegenstander die voor Hardenberg een uitstekend seizoen draait maakte een positioneel dubieuze beslissing waar Jan Willem handig gebruik van maakte. Zijn stelling was al snel crimineel goed en toen de tijd rijp was, werden de witte pionnen één voor één van het bord geplukt. Nadat de rook, ontstaan door wederzijdse kwaliteitsoffers, was opgetrokken, bleek dat Jan Willem een eindspel met maar liefst 5 pionnen meer overhield. Dit bleek appeltje eitje te zijn voor de kopman van het Rijssense achttal, die korte metten maakte met de nog stuiptrekkende Hardenberger.
Met deze overwinningen op zak werd de eindstand zo rond de klok van half 12 vastgesteld op 4-4. Er had misschien meer ingezeten, maar het felbegeerde matchpunt maakt een einde aan alle degradatieperikelen. Volgend seizoen komt Rijssen gewoon weer uit in de eerste klasse van de SOS-competitie en we hopen alle lezers natuurlijk te kunnen begroeten bij een van de thuiswedstrijden in ’t Honk!
